بررسی میزان باقیمانده سم اکسی دیمتون متیل در خیار و گوجه فرنگی گلخانه ای در استان چهارمحال و بختیاری

زمینه و هدف: استفاده بیش از حد از آفت کش ها در تولید محصولات کشاورزی به عنوان یک عامل خطر برای سلامتی انسان و آلودگی محیط زیست مطرح می باشد. این پژوهش با هدف بررسی میزان باقیمانده سم اکسی دیمتون متیل در خیار و گوجه فرنگی گلخانه ای در استان چهارمحال و بختیاری انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی – تحلیلی آزمایشـــگاهی 60 نمونه گوجه فرنگی و خیار از سطح گلخانه های استان به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. میزان سم نمونه ها قبل از شستن، بعد از شستن و پس از پوست کندن با اتیل استات - ان- هگزان استخراج گردید و پس از خارج کردن حلال میزان سم استخراج شده با کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا (hplc) اندازه گیری شد. برای تحلیل اطلاعات از آزمون های ناپارامتری رتبه علامت دار ویلکاکسون و فراید من استفاده شد. یافته ها: میانگین باقیمانده سم در خیار نشسته 17/0±23/0، خیار شسته 6/0±15/0 و خیار پوست کنده 5/0±08/0 میلی گرم بر کیلوگرم بود (001/0p<). میانگین باقیمانده سم در گوجه فرنگی نشسته 8/0±61/1 و در گوجه فرنگی شسته 04/0±67/0 میلی گرم بر کیلوگرم بود (001/0p<). نتایج نشان داد که 100% نمونه های خیار و گو جه فرنگی دارای باقیمانده سم اکسی دیمتون متیل بودند. نتیجه گیری: میزان باقیمانده سم اکسی دیمتون متیل در نمونه ها بیش از حد مجاز استاندارد توصیه شده بود و پوست کندن و شستشوی خیار و گوجه فرنگی قبل از مصرف، میزان باقیمانده سم را کاهش می دهند.